Ships carpenters & furniture makers, Zweedse haven, Groningen, NL
We have had a klipper alongside CAS these last weeks for a new bathroom and cupboards. The bathroom is finished in ivory 2 part paint with mahogany and Oregon pine trim. The cupboards are beech plywood, the floor and trim here is oak.
Friday in miserable weather the klipper set off home to Amsterdam.
De laatste weken is deze stoere klipper bij ons in de Zweedse haven langszij voor een epoxy badkamer en kledingkasten.
Nu met winterse tegenwind en buien op terugreis naar Amsterdam.
FLORENCE IV is een engelse ‘barge’, gebouwd in 2005 door haar eigenaren. Een aantal jaren geleden is de stuurhut vernieuwd maar het dak was toen nog goed genoeg om een paar jaar mee te gaan. Nu niet meer, en het moet ook simpeler en lichter. Zij is nu bij ons langszij om nieuwe panelen te passen. Daarna gaan we verder met bouwen, isoleren en afwerken. Begin mei komt ze terug en ruilen we de oude dakpanelen voor de nieuwe en lichtere delen die wij dan af hebbenÂ
en kan ze koers zetten voor Frankrijk.
We started the week by bringing FLORENCE IV across the harbour to CAS. Built in England in 2005, she got a new wheelhouse made a few years ago but now needs new matching roof panels. They need to be a bit lighter too. Yesterday we trial fitted the panels and made plenty of notes. Now they are back aboard CAS, where we will finish them with epoxy, paint and insulation. Early next month she’ll come back alongside and we will swap the old roof for the finished panels. In the meantime our neighbours at SBG across the harbour will complete a long list of little jobs to be done, then she can head off for France.
Het begint traditie te worden, tussen Eurosonic en Pasen de JEPPE VAN SCHIER langs CAS. Nu al de derde keer, JEPPE was het eerste schip langszij CAS in 2016. Dit jaar hebben we twee toiletten en een douche onder handen genomen. De badkamer is in de epoxy gezet en afgewerkt met DD-lak van PolyService; dat gaat zeker jaren mee, ook met chartergasten en zanderige wadvoeten.
Deze week de laatste dingen gedaan en ook nog nieuwe glaslatten voor de lichtkappen. Morgen de WC potten ophangen en doortrekken. Dan weten we dat alles werkt.
En even de keuken bespreken, want daar gaan we volgend jaar naar kijken. Tussen Eurosonic en Pasen. Traditie.
It’s nice when clients keep coming back. We must be doing something right. The klipper JEPPE VAN SCHIER was the first client alongside CAS in 2016 and has been coming back every winter since then. This year we took on two toilets and a bathroom that have to be up and running before they sail for Friesland at Easter. The bathroom is coated in epoxy, with glass reinforcement on the floor and finished in two-pack paint. That should last for years, even with a lot of use and sandy feet.
Today we talked about work to be done in the galley next winter. Same time same place; it’s becoming a tradition.
Just a quick update with a picture of the old hatch with new ‘wings’. A thicker cross section and a stronger joint will make the hatch stand up better to the wear and tear of life on a hire boat.
Het schuifluik van de vorige post is gerepareerd, verbeterd en teruggegeven om te schuren, lakken en plaatsen. Sterker waar nodig; het leven van een luik op een huurboot is zwaar.
Dit oude schuifluik is meerdere keren gerepareerd. Het heeft een verhaal te vertellen. De zij-delen, die over de rails schuiven zijn nu op; er is te vaak op gestaan bij het opdoeken van het grootzeil. Vervangen? Maar dan is het verhaal ook weg. Voorzichtig uit elkaar dan en kijken wat gebruikt kan worden en wat nieuw moet.
The decision to restore or replace is seldom a simple one. Balancing budget, time, old materials and new techniques is complicated. An old object tells a story; repairs, scratches and layers of varnish remind us of a long life. This hatch had been ealked over once too often. We’re taking it apart bit by bit, working outwhat we can re-use and what must be replaced. Another chapter in it’s story.
Our ten year old MacBook gets a new job. Having spent the first half of it’s life as our main computer, then a number of years as our daughter’s homework machine, the white MacBook was no longer able to run the programmes Em needed and retired to the back of the cupboard.
Now it’s back! Happily running an older version of OpenCPN and chatting happily to the AIS in the wheelhouse it tells us where we are and who is around us on the water. Never too old to learn.
Wat doe je met je oude laptop als je dochter het niet eens meer wil?
Het is gelukt om deze tien jaar oude MacBook aan de AIS te koppelen en op de digitale kaarten van Rijkswaterstaat onze positie en de gegevens van de schepen om ons heen weer te geven.
Yesterday afternoon Polo and I were walking along the Reitdiep over the dyke between Aduarderzijl and Ezinge. To the West I saw dark brown sails moving quickly down the reach from Rode Haan. Sailing on January 2nd. down the Retdiep before the wind and against the current; it had to be Tserk and his Willem Jacob. They jibed through the Ezinge bend and again at Schaphalsterzijl before easing sheets and lifting the tack to blow past us, where the Aduarderdiep joins the Reitdiep, and on to Garnwerd for the night.
Willem Jacob voor de wind op het Reitdiep gisteren. De kunst van het zeilen op de binnenwateren van Nederland leeft nog hier in Groningen.
My day started with a visit to our local wood yard in Doezum. A client had taken an option on this four metre piece of a French oak tree, 46 cm square. We agreed on a sawing plan to end up with a table three metres long, 58cm and a hefty 20cm thick. We’ll be sawing early next year.
At the other end of the scale we have this shoe rack. 2 cm square pieces of oak that at some point were part of a similar tree. All in a day’s work.
Twee uitersten vandaag. Een zware eiken stam voor een tafelblad dat uiteindelijk 20 cm dik zalzijn, en een schoenenrek van 2 cm eiken latjes. Even boeiend om te maken.
If the local gossip is true, we have the last working ATU aboard a ship in Groningen. A compliment for the system developed by EcoSave.
After six years of use it was time for a service operation. The matting and tanks have been pressure cleaned and the sprayer pump replaced. This was the only part of the system to have failed. Now it’s time to crane it bback aboard and connect it up for another six years.
Als we de roddels mogen geloven hebben we de laatste werkende IBA (individuele behandelunit afvalwater) in Groningen. Na zes jaren dienst tijd voor een grote beurt en een nieuwe sproeierpomp. Nu weer terug aan boord en aansluiten.
Boven in de mast van de eenmastklipper Willem Jacob, waar de gaffelschoen drukt, waren beschadigingen ontstaan. Niet heel diep maar het was zaak om op tijd in te grijpen.
Drie ingezette stukken later is alles weer zoals het moet zijn en kan WJ het wad weer op in december.
Zeilend in Noorwegen had eigenaar Tsjerk gezien dat de traditionele schepen deze plek beschermen met staande houten latten. In overleg met de expert heeft hij besloten dit te proberen. Ik heb tien latten hol gezaagd aan de achterkant en dan afgerond. Ze zijn erop gelijmd, zonder spijkers of schroeven. Werkt het niet dan kunnen ze weer af.
In december, na een waddentocht op zoek naar de ster van Bethlehem weten we meer.
Damage to the top of the mast aboard Willem Jacob repaired by scarphing in three pieces. As an experiment, following Norwegian practise, we will glue on a series of vertical rubbing strakes. I’ll post a follow-up photo.